Członkowie tej tajemniczej grupy wyznaniowej pochodzą z Iraku, są Kurdami, choć swoją przynależność identyfikują wcześniej poprzez religię niż nacje.

Śluby powinny być zawierane tylko między współwyznawcami. Jazydem człowiek się rodzi, a nie zostaje poprzez wybór. Dlatego przez wieki żyli w izolacji i kompletnym braku zrozumienia, nawet przez najbliższych sąsiadów.

Wielu Kurdów muzułmanów oraz chrześcijan wie o Jazydach tyle, ile usłyszeli w powszechnie rozprzestrzeniających się plotkach czy “legendach”– Jazydzi to ludzie z ogonami (!), czciciele szatana, organizujący orgie w swoich świątyniach.

Podobieństwo do islamu, chrześcijaństwa i judaizmu – wydawałoby się religii trudnych do połączenia – widać na pierwszy rzut oka. Wierzą w starotestamentowy początek świata, chrzczą dzieci (również obrzezują), malują jajka w kwietniu, w piątki chodzą na piwo, a gdy dobrze nam życzą, mówią „inshallah”. Z drugiej strony ich niektóre zwyczaje wydają się nieziemskie – zakaz jedzenia sałaty czy mycia się w środy.  Pytałam o nie wielu Jazydów, niewykształconych, tych po studiach, starszych i nastolatków… Często nie potrafili podać przyczyny lub okazywało się, że są to dla nich informacje nieznane. Społeczność dzieli się na kasty, lecz nie jest to podział podobny do tego znanego nam choćby z Indii. Kasty są pionowe i dzielą rody w związku z ich obowiązkami i rolami pełnionymi w społeczeństwie. Czasami są to poważne zobowiązania jak edukacja teologiczna lub opieka nad świątynną wsią Lalish a czasem są to zwyczaje, jak tworzenia bransoletek, po których można od razu rozpoznać Jazydę. Z tego podziału oraz w związku ze strasznymi wydarzeniami w trakcie ludobójstwa w 2014, wiedza i zwyczaje związane z religią, bywają nieznane dla niektórych osób. Wiele fałszywych informacji jest powielanych przez dziennikarzy i podróżników, a czasami też trafiają do samych Jazydów, którzy je powtarzają.

Z tego, co obserwuję od lat, pewne tradycje są wynikiem wiedzy teologicznej, inne są związane z wpływami sąsiadujących kultur, a są też takie, spowodowane historycznymi zdarzeniami, tak jak np. unikanie ubrań  w kolorze niebieskim. Usłyszałam, że powodem jest fakt, że to smutna barwa, po drugie to kolor mundurów Osmanów, którzy przez stulecia mordowali Jazydów. Tradycyjni Jazydzi wolą kolor biały, symbolizujący niewinność. W czasie największych upałów, z pewnością też ten kolor sprawdza się lepiej niż czerń. Chustki na głowią noszą głównie starsze panie, jeśli młode, to po zamążpójściu. Małżeństwo to pomysł zakochanych, nie jest aranżowane przez rodzinę 😉

Jedno z największych nieporozumień dotyczących tej religii wynika ze słowotwórstwa. Jazydzi wierzą że jeden Bóg stworzył świat, który powierzył opiece 7 aniołom, a najważniejszym z nich jest Anioł Paw – Malak-Taus . Imię jego brzmi Shaitan.

Jest najbliższy Bogu i miłujący ludzi. Nie ma więc żadnych powodów (prócz podobieństwa z imienia), aby przyrównywać go do szatana w mniemaniu naszych religii. Dla oprawców jednak, jest to wzniosłe hasło, motywujące do okrutnych czynów względem Jazydów.

Inwazja ISIS z 2014 roku, była ludobójstwem dokonanym na Jazydach.

W 2015, w rok od okupacji przez ISIS okolic Sinjar z 500,000 mieszkańców:
– 400,000 musiało opuścić swoje domy (uciekając do Europy lub pozostając w obozach na terenie Kurdystanu)
– 65,000 jest uchodźcami
– 841 osob jest zaginione (przy czym nadal odnajdowane są masowe groby)
– 1,280 jest zabitych
– 280 zamordowanych podczas inwazji na Sinjar
– 5,838 porwanych

O dziewczynach i kobietach, które uciekły z niewoli seksualnej od ISIS – TUTAJ